De hoofdstad van de provincie Acre is gebouwd aan de oevers van de gelijknamige rivier en heeft sterke autochtone invloeden.

De stad ontleent zijn naam aan José Maria da Silva Paranhas, baron van Rio Branco en Minister van Buitenlandse Zaken welke in 1903 met succes het geschil tussen Brazilië en Bolivia over het grondgebied van de provincie Acre in het voordeel van Brazilië beslechtte.

De stad is het beginpunt voor ecotoerisme in de wijde omgeving en omgeven door rubber- en notenplantages. De stad is een mix van jong en oud, architectuur, oude en nieuwe gebruiken, musea en parken.

Deze mix is o.a. te zien in de kathedraal Nossa Senhora de Nazaré uit 1959 en gebouwd in de stijl van een Roomse basiliek, de Igrejinha de Ferro, gebouwd uit ijzeren platen en in het Palácio Rio Branco, gebouwd als een Griekse tempel.

Een bezoek aan het Casa do Seringueiro is beslist de moeite waard om te zien hoe rubber en noten worden geoogst en om demonstraties te zien van de vele gebruiksmogelijkheden van rubber, van speelgoed tot schoenen en tassen.

Een bezoek aan het rubberwoud op 35 kilometer afstand van Rio Branco is eveneens een aanrader. Het aftappen begint bij dageraad als er sneden in de bomen worden gemaakt en emmers onder de snedes worden gehangen om de stroom latex op te vangen. In de middag worden de emmers verzameld en voor latere verwerking opgeslagen.